Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

ΙΑΠΩΝΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ ΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΓΙΑΠΩΝΕΖΟΙ ΓΙΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ!!!!

Μέρος 1ο
Γιαπωνέζοι μηχανικοί ξαναφτιάχνουν
κατεστραμμένο αυτοκινητόδρομο σε 6 ημέρες
Η Ιαπωνία μπορεί να έχει σαρωθεί κυριολεκτικά από έναν τερατώδη σεισμό, ένα γιγάντιο τσουνάμι και μια μεγάλη πυρηνική καταστροφή ταυτόχρονα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν εξακολουθεί να έχει μερικούς από τους καλύτερους μηχανικούς στον κόσμο και μια αίσθηση καθήκοντος πέρα από τη δική μας (τουλάχιστον) φαντασία.
Δείτε αυτό το κομμάτι τελείως κατεστραμμένου αυτοκινητοδρόμου, το οποίο ανακατασκευάστηκε και δόθηκε στην κυκλοφορία μέσα σε μόλις έξι ημέρες (ναι ημέρες, όχι μήνες) μετά την φοβερή καταστροφή που χτύπησε τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. Αυτό το κομμάτι του αυτοκινητοδρόμου Great Kanto, καταστράφηκε ολοκληρωτικά από το σεισμό των 9.0 ρίχτερ που ταρακούνησε συθέμελα την βορειοανατολική ακτή της Ιαπωνίας. Συνεργεία της εταιρίας επισκευών αυτοκινητοδρόμων NEXCO, άρχισαν την αποκατάσταση των ζημιών στις 17 Μαρτίου (προσέξτε, ούτε έξι ημέρες μετά το διπλό χτύπημα που δέχτηκε η χώρα στις 11/3). Στο τέλος της ημέρας της 23ης Μαρτίου, ο δρόμος ήταν ανοιχτός για την κυκλοφορία και μάλιστα έμοιαζε καινούργιος (και όχι μπαλωμένος και με παρακάμψεις). Δε μπορώ ούτε να φανταστώ πόσος χρόνος θα χρειαζόταν, για να αρχίσουν, έστω, οι εργασίες επιδιόρθωσης στην Ελλάδα (δε συζητάμε καν για να δοθεί στην κυκλοφορία ο δρόμος).
Τα σχόλια δικά σας.

Μέρος 2ο
Παραθέτω και την αντίστοιχη διαδικασία που θα έκανε ένας έξυπνος και προικισμένος λαός όπως εμείς, όπως την έστειλε ένας φίλος...
Η ορθή διαδικασία είναι η ακόλουθη:
1. Σχεδιάζουμε έναν παρακαμπτήριο δρόμο για να εκτρέπουμε την κυκλοφορία όσο διάστημα θα διαρκούν οι εργασίες.
2. Προσέχουμε η χάραξη να είναι στενή και με αρκετές στροφές - μη σκοτωθεί κανένας από υπερβολική ταχύτητα!
3. Αλλάζουμε τη χάραξη γιατί η αρχική περνούσε από τον ελαιώνα του κοινοτάρχη.
4. Αναθέτουμε (μετά από διαγωνισμό βεβαίως, μη μας πούνε και τίποτα) 8 μελέτες σε 8 διαφορετικούς μελετητές.
5. Κηρύσσουμε απαλλοτριωτέα την έκταση.
6. Βγαίνει η δικαστική απόφαση απαλλοτρίωσης.
7. Οι ενδιαφερόμενοι καταθέτουν ενστάσεις γιατί η τιμή είναι χαμηλή.
8. Βγαίνει νέα δικαστική απόφαση με νέες, υψηλότερες τιμές.
9. Εφεσιβάλλουμε την απόφαση ενώπιον των δικαστηρίων.
10. Βγαίνει δευτεροβάθμια απόφαση που μοιράζει τη διαφορά στη μέση.
11. Εν τω μεταξύ, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις προσβάλλουν τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων γιατί στην περιοχή εθεάθη ζεύγος σπουργιτιών με σπάνιο χρώμα φτερών (δύο τόνοι σκουρότερο καστανό από το κανονικό).
12. Χρειαζόμαστε χρήματα για να καταβάλλουμε το κόστος των απαλλοτριώσεων. Λόγω δύσκολων καιρών, τοποθετούμε έναν νέο σταθμό διοδίων στην είσοδο της παρακαμπτηρίου.
13. Προκηρύσσεται δημόσιος διεθνής διαγωνισμός για την ανάληψη του έργου.
14. Αναδεικνύεται ο ανάδοχος.
15. Οι υπόλοιποι προσφεύγουν στα δικαστήρια για την ακύρωση του διαγωνισμού.
16. Το δικαστήριο βγάζει απόφαση και δικαιώνει τους προσφεύγοντες. Αφαιρεί το έργο από τον πρώτο και το δίνει στο δεύτερο της κατάταξης.
17. Ο πρώτος ανάδοχος προσφεύγει εκ νέου στα δικαστήρια.
18. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δικαιώνει ξανά τον πρώτο και αφαιρεί το έργο από τον δεύτερο.
19. Στο μεταξύ ο πρώτος έχει πτωχεύσει και δεν μπορεί να το αναλάβει.
20. Ο δεύτερος αλλάζει προτεραιότητες και πλέον δεν το θέλει ούτε αυτός (σιγά μην κάτσω ν' ασχοληθώ με καραγκιόζηδες σκέφτεται).
21. Το έργο κατακυρώνεται στον τρίτο, ο οποίος πρέπει πλέον να προσλάβει επειγόντως Αλβανούς, Πακιστανούς και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις για να το αναλάβει.
22. Ξεκινάμε τις χωματουργικές εργασίες στην παρακαμπτήριο.
23. Διακόπτουμε τις χωματουργικές εργασίες γιατί ανακαλύφθηκε ένα αρχαίο κτίσμα.
24. Επεμβαίνει η αρχαιολογική υπηρεσία για σωστικές ανασκαφές.
25. Σε συμβούλιο του ΚΑΣ αποφασίζεται ότι το κτίσμα ήταν ένα μαντρί της ελληνιστική περιόδου και δεν πειράζει αν καταχωθεί.
26. Συνεχίζονται οι χωματουργικές εργασίες.
27. Διακόπτονται οι χωματουργικές εργασίες γιατί μπήκαμε στο Ραμαζάνι και οι Πακιστανοί αρνούνται να εργαστούν.
28. Μετά το Μπαϊράμι συνεχίζονται οι χωματουργικές εργασίες.
29. Τελειώνουν οι χωματουργικές εργασίες και πλέον η παρακαμπτήρια είναι έτοιμη για ασφαλτόστρωση.
30. Εν τω μεταξύ όλοι οι οδηγοί έχουν ανακαλύψει αυτόν το δρόμο και τον χρησιμοποιούν, ασχέτως αν απαιτείται να κάνουν σλάλομ ανάμεσα στα μηχανήματα.
31. Οι εργασίες διακόπτονται γιατί ένα αγροτικό χτύπησε έναν Πακιστανό και οι ομοεθνείς του ξεσηκώνονται για την άνανδρη χριστιανική επίθεση σε αθώους μουσουλμάνους.
32. Στο χώρο προσέρχονται στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για συμπαράσταση στο δίκαιο αγώνα των Πακιστανών.
33. Οι Πακιστανοί πετυχαίνουν αύξηση των ημερομισθίων και επιστρέφουν στην εργασία τους.
34. Οι Αλβανοί απέχουν γιατί διαμαρτύρονται για την αύξηση των ημερομισθίων των Πακιστανών.
35. Οι Αλβανοί πετυχαίνουν κι αυτοί αύξηση του ημερομισθίου τους και επιστρέφουν στη δουλειά τους.
36. Οι εργασίες ασφαλτόστρωσης ολοκληρώνονται με την φυσιολογική καθυστέρηση των 28 μηνών.
37. Η παρακαμπτήρια οδός δίνεται στην κυκλοφορία.
38. Η παρακαμπτήρια οδός κλείνει γιατί δίπλωσε μία νταλίκα.
39. Η νταλίκα μαζεύεται και η παρακαμπτήρια οδός ξανανοίγει.
40. Η συντονιστική επιτροπή του κινήματος «Δεν Πληρώνω» κάνει κατάληψη στα διόδια γιατί τα θεωρεί απαράδεκτα.
41. Η παρακαμπτήρια οδός κλείνει γιατί τώρα που τις μπάρες τις κρατάν ανοικτές οι «Δεν Πληρώνω» ένα κωλοφτιαγμένο Hyundai περνάει με ταχύτητα και παρασέρνει το κοπάδι πρόβατα του κυρίου Μήτσου που διασχίζει το δρόμο.
42. Τα αίματα και τα μέλη των προβάτων καθαρίζονται και η παρακαμπτήρια οδός ξανανοίγει.
43. Τα διόδια λειτουργούν και πάλι μετά από παρέμβαση των μονάδων της τάξης που ρίχνουν χημικά στους «Δεν Πληρώνω». Έτσι κι αλλιώς συνηθισμένοι είναι.
44. Η παρακαμπτήρια οδός κλείνει γιατί ο εργολάβος τοποθετεί τα μηχανήματά του στο δρόμο επειδή δεν έχει πληρωθεί για τη δουλειά του, η οποία τώρα κοστολογείται στο 360% του αρχικού προϋπολογισμού.
45. Τα ΜΑΤ περιποιούνται και τον εργολάβο και η παρακαμπτήρια οδός ξανανοίγει.
46. Τώρα που λύθηκαν τα προβλήματα με την παρακαμπτήρια οδό, είναι ώρα να επισκευάσουμε και το δρόμο.
47. Επαναλαμβάνονται τα βήματα 1-45.
48. Εν τω μεταξύ, και επειδή έχουν περάσει πολύς καιρός, κανείς πλέον δεν θυμάται γιατί χάλασε ο δρόμος και αποφασίζεται να τον αφήσουν στην ησυχία του και να διαπλατύνουν τελικά την παρακαμπτήρια.
49. Μέχρι να διαπλατυνθεί η παρακαμπτήρια, έχει περάσει η περίοδος επανάληψης του σεισμού και ένας νέος σεισμός την καταστρέφει εντελώς.
50. Αποφασίζεται να χρησιμοποιηθεί ο παλιός αυτοκινητόδρομος ως παρακαμπτήρια της παρακαμπτήριας μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες αποκατάστασης.

Και όλα κάνουν τον κύκλο τους.

ΕΤΣΙ πρέπει να γίνονται τα σωστά έργα, τι να μας πουν τώρα οι Γιαπωνέζοι!

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΑΤIΡΑΣ



ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΑΤΙΡΑΣ

                                                         Της Μαρίας Χρονοπούλου

Κατά τον Μπερξόν, το γέλιο είναι λυτρωμός και εξύψωση από τα επίγεια. Ένας μηχανισμός άμυνας .Επιτρέπει στην κοινωνία να εκδικείται για την αυθάδεια που συντελέστηκε εναντίον της. Αν επιχειρούσαμε παράλληλα να δώσουμε και έναν ορισμό στο  «κωμικό» , θα ορίζαμε  ως κωμική  την αστεία, χαρούμενη διάθεση που τροφοδοτεί με αισιοδοξία την ψυχή και χαρίζει γέλιο.
 Στον «κωμικό τρόπο έκφρασης οι εκφάνσεις ποικίλουν:  από τον χλευασμό  των ανθρώπινων αδυναμιών, το ειρωνικό ευφυολόγημα, την γκριμάτσα, την κίνηση , το χιούμορ
Η σάτιρα από την άλλη πλευρά είναι  μία πιο περίπλοκη διαδικασία  που ακροβατεί  ανάμεσα στη ανάλυση της κωμικής διάστασης και στην λεκτική αποτύπωσή της.  
Όταν σατιρίζεις, άλλως διακωμωδείς με «δηκτικό τρόπο», δύνασαι να εκφραστείς με τρόπο οξύ και ενίοτε προσβλητικό. Η σάτιρα έχει λίγο από ύβρη.
Και εδώ οριοθετείται και η δύναμή της  Η  ασκούμενη σάτιρα  μπορεί να  μεταβληθεί σε μία συκοφαντική διαδικασία , που περιέχει εμπαθείς χαρακτηρισμούς που ξεφεύγουν  και οδηγούν σε ολισθηρά μονοπάτια.
Τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε στην τηλεόραση  την απεγνωσμένη προσπάθεια ενός πολύ προβεβλημένου από τα ΜΜΕ, αλλά και από την κρατική εξουσία,  ηθοποιού , με δική του εκπομπή, να λοιδωρεί τους πάντες. Πολλές φορές έχει ξεπεράσει τα όρια της σάτιρας και έχει περάσει σε σχόλια που εμπεριέχουν τις  εμμονές  του αλλά  και την εμπάθειά του προς  κάποια πρόσωπα.
Σε δελτίο ειδήσεων άλλου τηλεοπτικού καναλιού και στο βωμό θυσίας της ποιότητας για χάρη  της τηλεθέασης , έχει υιοθετηθεί από την αρχισυνταξία, ένα κάκιστο χιούμορ.
Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει εύκολα κάποιος . Ο σταθμός που υπερφίαλα κομπάζει ότι έρχεται πρώτος σε ακροαματικότητα  στο νεανικό κοινό έχει καθιερώσει την φθηνή κριτική σε διάφορους τηλεοπτικούς «μαϊντανούς», ανθρώπους που δεν έχουν  σώας τας φρένας, ανθρώπους  που με λόγια και με πράξεις  αυτογελοιοποιούνται . Οι ίδιοι οι άνθρωποι που τους προγκίζει, είναι οι ίδιοι που φιλοξενεί στις υπόλοιπες εκπομπές η θεματολογία των οποίων  δεν υπολείπεται σε κουτσομπολιό
Πολύ συνηθισμένο φαινόμενο τηλεοπτικής μιζέριας είναι να κρατάμε την κάμερα και το μικρόφωνο και να κοροϊδεύουμε δήθεν τα κακώς κείμενα. Σε αυτές τις εκπομπές απουσιάζει η φαντασία, η δημιουργικότητα,  το καλόγουστο αστείο, οι έξυπνοι διάλογοι, η σωστή σάτιρα και γενικά το καλό περιεχόμενο  που θα τέρψει τον θεατή
Σε αυτές συνήθως τις εκπομπές ένας τα κάνει όλα. Το  ίδιο άτομο παρουσιάζει , γυρίζει τις γειτονιές και τις ρούγες, κάνει το μοντάζ κλπ  Πρόκειται για μία μορφή φάρσας χειρίστου είδους , που τοποθετεί στο ίδιο καζάνι δικαίους και αδίκους. Την ισοπεδωτική αυτή λογική την συμπληρώνουν και απομονωμένα τηλεοπτικά αποσπάσματα  δύσμοιρων ανθρώπων που δέχθηκαν ίσως να απαντήσουν στις βλακώδεις ερωτήσεις . Αυτό που δεν περίμεναν είναι  η διαστρέβλωση των  πραχθέντων  και των  λεχθέντων .
Αυτές οι εκπομπές που αυτοαποκαλούνται «δημοσιογραφικές», δεν τηρούν την δημοσιογραφική δεοντολογία, δεν είναι ενημερωτικές, προσπαθουν να ευτελίσουν το κάθε τι και γενικά  να μειώσουν κάθε πράξη  που γίνεται για κάποιο σκοπό, και κατά την γνώμη τους  μπορεί να επιφέρει γέλιο.
Και η απόπειρα γελοιοποίησης τους γυρίζει μπούμεραγκ, αφού στην συνείδηση όλων περνούν οι ίδιοι ως «γελοίοι τύποι» και κανένας δεν μπορεί να τους αντιμετωπίσει σοβαρά.
Αυτό έχει παρατηρηθεί σε κάθε νέα απόπειρα αλλαγής πλεύσης τους   που στρέφεται προς την πιο σοβαρή δημοσιογραφία

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΣΤΗ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ


Το… θρίλερ διαρκείας αναφορικά με το περιεχόμενο των επώδυνων μέτρων που διαπραγματευόταν εδώ και μέρες η Κυβέρνηση με την τρόικα, προκειμένου να εξασφαλισθεί η εκταμίευση της 6ης δόσης του δανείου, έλαβε τέλος λίγο πριν τα κεντρικά δελτία ειδήσεων των 20.00.
Το βάρος της ανακοίνωσης το σήκωσε αυτή τη φορά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος, που περιέγραψε τις αποφάσεις της Κυβέρνησης. Ένα πλαίσιο μέτρων, το οποίο ξεχαρβαλώνει το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα, και μοιάζει να ακυρώνει, σε πολιτικό επίπεδο, τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη, πάνω στην οποία στηρίχτηκε η πολυετής ηγεμονία του ΠΑΣΟΚ. Από την 3η του Σεπτέμβρη, στην… 21η Σεπτεμβρίου λοιπόν. Ακολουθεί αναλυτικά η ανακοίνωση του Ηλία Μόσιαλου:
«Η Κυβερνητική Επιτροπή εξειδίκευσε σήμερα τα μέτρα που οδηγούν στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων του 2011 και του 2012 και επιτρέπουν την ολοκληρωμένη εφαρμογή του προγράμματος στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας μέχρι το 2014.
Οι συζητήσεις με την Τρόικα θα ολοκληρωθούν όπως ανακοινώθηκε χθες μετά την άφιξη των επικεφαλής της στην Αθήνα στην αρχή της επόμενης εβδομάδας.
Είναι όμως απολύτως δεδομένη η θεμελιώδης στρατηγική επιλογή της χώρας να καταστεί και πάλι μια δημοσιονομικά ανεξάρτητη και ισότιμη χώρα μέλος της ευρωζώνης φτάνοντας το ταχύτερο δυνατόν σε πρωτογενή πλεονάσματα. Οι επιλογές αυτές στέλνουν και στους εταίρους μας και στις αγορές το μήνυμα πως η Ελλάδα και θέλει και μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, μένοντας πάντα στον σκληρό πυρήνα του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επειδή οι έλληνες πολίτες πρέπει να έχουν μια σαφή εικόνα για μια σειρά από θέματα που γίνονται αντικείμενα ανεξέλεγκτης φημολογίας, η Κυβέρνηση ανακοινώνει ήδη από σήμερα το σαφές πλαίσιο των κρίσιμων αποφάσεων:
Α) Το αφορολόγητο όριο τοποθετείται στις 5.000 χιλιάδες ευρώ, δηλαδή στο μέσο επίπεδο των κρατών της ευρωζώνης.
Β) Το νέο μισθολόγιο βαθμολόγιο θα είναι πραγματικά, ενιαίο, αξιοκρατικό, διαφανές και δίκαιο δίνοντας ταυτόχρονα κίνητρα για αύξηση της παραγωγικότητας και της αποδοτικότητας της δημόσιας διοίκησης και των στελεχών της.
Γ) Δεν επέρχεται καμία μείωση στις συντάξεις ύψους μέχρι 1.200 ευρώ. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό θα περικοπεί το 20% του ποσού που υπερβαίνει τα 1.200 ευρώ, ώστε να διασφαλίζεται η αναλογικότητα και η εσωτερική δικαιοσύνη του συστήματος.
Ειδικά για τους συνταξιούχους κάτω των 55 ετών και ωσότου αυτοί φτάσουν στην ηλικία των 55 ετών, θα περικοπεί κατά 40% το τμήμα της σύνταξης που υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ.
Δ) Ο θεσμός της εργασιακής εφεδρείας θα εφαρμοστεί με στόχο έως το τέλος του 2011 να υπαχθούν σε αυτή 30.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα με την εφαρμογή αξιοκρατικών και διαφανών κριτηρίων υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ ώστε να εντοπιστεί το πραγματικά πλεονάζον προσωπικό. Αυτό αφορά δηλαδή συνολικά το 3% περίπου των εργαζομένων στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα.
Ε) Η Κυβερνητική επιτροπή έλαβε επίσης μια σειρά αποφάσεων για την προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών και κυρίως των ιδιωτικοποιήσεων , του ανοίγματος των επαγγελμάτων και της αγοράς εργασίας και την αναδιάρθρωση των φορέων του ευρύτερου Δημόσιου τομέα.
ΣΤ) Το εθνικό φορολογικό σύστημα που θα ψηφιστεί μέχρι το τέλος Οκτωβρίου θα δώσει οριστικό τέλος σε μια σειρά από αδικίες και ανισότητες που κυριαρχούν εδώ και δεκαετίες και οι οποίες υπονομεύουν την κοινωνική και αναπτυξιακή συνοχή της χώρας».
http://www.statesmen.gr/

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου...


  • Του Σάββα Καλεντερίδη
Η Τουρκία, χρησιμοποιώντας την εποχή του Ψυχρού Πολέμου παρελκυστικά και καταχρηστικά την αξία του γεωγραφικού χώρου που κατέχει ως κράτος, κατόρθωσε να εξασφαλίσει τη στήριξη των χωρών του ΝΑΤΟ και κυρίως των ΗΠΑ και του Ισραήλ, και να θέσει υπό πολυετή ομηρία Κύπρο και Ελλάδα. Με την καθοριστική στήριξη των ως άνω χωρών, η Τουρκία κατέλαβε το 40% της Κύπρου, το οποίο, παρά τα σχετικά ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ, συνεχίζει να κατέχει διατηρώντας 40 χιλιάδες στρατό κατοχής στην πολύπαθη νήσο.

Ταυτόχρονα, ασκώντας κρατική τρομοκρατία, έθεσε υπό ομηρεία την Ελλάδα, η οποία επί τριάντα χρόνια δεν μπορεί να κάνει χρήση ενός κυριαρχικού της δικαιώματος, που είναι η επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο σύνολο του θαλάσσιου χώρου της. Για να ισχυροποιήσει δε τις θέσεις και τα επιχειρήματά της απέναντι στην Ελλάδα, η Τουρκία αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, που είναι σε ισχύ από το 1982.

Το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας όμως, δίνει το δικαίωμα στις χώρες που έχουν θαλάσσιες ακτές, να ορίσουν κάτω από συγκεκριμένες διαδικασίες την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), κατόπιν συμφωνίας με τις όμορες προς αυτές χώρες. Αυτό ακριβώς το δικαίωμα έκανε χρήση η μικρή και διαμελισμένη Κύπρος, και όρισε την ΑΟΖ της με την Αίγυπτο, το Ισραήλ και το Λίβανο, ενώ είναι σε εξέλιξη ανάλογη διαδικασία με τη Συρία.

Η Τουρκία, εγκλωβισμένη στην πρακτική της άσκησης κρατικής τρομοκρατίας σε Ελλάδα και Κύπρο και στην απόφασή της να μην αναγνωρίσει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, όσο διαρκούσε η διαδικασία της οριοθέτησης, στην ουσία παρέμεινε απλός θεατής των εξελίξεων. Το μόνο που κατάφερε, ήταν να επεκτείνει εξ αντικειμένου το casus belli που ίσχυε για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων και να θέσει υπό ομηρία την Ελλάδα και στο ζήτημα της κήρυξης της ΑΟΖ σε όλο το θαλάσσιο χώρο από το Θρακικό Πέλαγος μέχρι το Αιγαίο, το Καστελόριζο και την Κύπρο.

Η Τουρκία άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι έπεσε η ίδια στο λάκκο που έσκαβε χρόνια τώρα σε Κύπρο και Ελλάδα, όταν οι παλιοί καλοί φίλοι, Ισραήλ και ΗΠΑ, έκαναν πρακτικά βήματα στο ζήτημα της εξόρυξης του φυσικού αερίου και πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ. Τότε συνέλαβε ένα στρατήγημα που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της, θα την έβγαζε από το αδιέξοδο. Ανακάλυψε την Παλαιστίνη, τη Γάζα και το δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό. Και ένας λαός που πένεται και κυριολεκτικά δεν έχει στον ήλιο μοίρα, ανταποκρίνεται σε όποιο χέρι βοηθείας του απλωθεί, έστω και τουρκικό.

Ποιο ήταν το κεντρικό ζητούμενο του στρατηγήματος; Να ρίξει το Ισραήλ μέσα στο λάκκο που έσκαψε το ίδιο για τους Παλαιστινίους. Δηλαδή, εκμεταλλευόμενη τον πόνο των Παλαιστινίων, να θέσει υπό ομηρία ολόκληρη τη ΝΑ Μεσόγειο, και μέχρι να λυθεί το Παλαιστινιακό και να ορίσει η Παλαιστίνη τη δική της ΑΟΖ στη Μεσόγειο, να σταματήσει κάθε διαδικασία καθορισμού της ΑΟΖ των γειτονικών χωρών και να παγώσει κάθε διαδικασία εξόρυξης στην περιοχή αυτή.

Στα πλαίσια αυτού του στρατηγήματος, η Τουρκία διεκδίκησε το ρόλο του διαμεσολαβητή μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, μια διαδικασία που διακόπηκε βίαια, με τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς του Ισραήλ εναντίον της Λωρίδας της Γάζας, το Δεκέμβρη του 2008. Αυτός ήταν ο λόγος του εκνευρισμού του Ερντογάν στο Νταβός, ένα μήνα μετά, όταν έφυγε από το πάνελ, αφήνοντας σύξυλο τον Σιμόν Πέρες, καταγγέλλοντας το Ισραήλ ως χώρα δολοφόνο μικρών παιδιών. Να σημειωθεί ότι το Ισραήλ και το εβραϊκό λόμπι, χρόνια τώρα είναι ο βασικός υποστηρικτής της Τουρκίας στον αγώνα που γίνεται να αναγνωριστεί διεθνώς η Γενοκτονία που υπέστησαν Αρμένιοι, Έλληνες και Ασσύριοι από τους Τούρκους. Άλλος ένας λάκκος δηλαδή, που πέφτουν μέσα εκείνοι που τον έσκαψαν για τους άλλους, τους γενοκτονημένους λαούς της Ανατολής.

Στη συνέχεια, στα πλαίσια του ιδίου στρατηγήματος, η Τουρκία προσπάθησε να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό που εφαρμόζει το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, υπενδυόμενη την προβιά του ακτιβιστή ανθρωπιστή αυτή τη φορά. Το γενοκτόνο τουρκικό κράτος, διέθεσε τα απαιτούμενα κεφάλαια για τη μίσθωση του Μαβί Μαρμαρά και ανέθεσε στην παρακρατική ισλαμοφασιστική οργάνωση ΙΗΗ την αποστολή να σπάσει το εμπάργκο. Ο στόχος ήταν να αποκτήσει ναυτική δραστηριότητα η Λωρίδα της Γάζας, για να ισχυροποιηθούν τα επιχειρήματα της Τουρκίας που θα οδηγούσαν στην ομηρία της ΝΑ Μεσόγειο. Το Ισραήλ αντέδρασε με το γνωστό τρόπο, για να οδηγηθούν σε αδιέξοδο οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ και να φθάσουμε σήμερα να μιλάμε για το Σχέδιο Γ΄ της Τουρκίας;

Ποιο είναι το σχέδιο αυτό;

Θα παραθέσουμε τους κεντρικούς του άξονες.

Η Τουρκία σε πρώτη φάση θα επιδιώξει να έχει αυξημένη και μόνιμη παρουσία με πλοία του πολεμικού της ναυτικού στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ του Κόλπου της Αλεξανδρέττας και της Διώρυγας του Σουέζ και κυρίως στα όρια της ΑΟΖ Κύπρου-Ισραήλ, με το πρόσχημα της προστασίας των τουρκικών εμπορικών πλοίων που θα κινούνται στην περιοχή. Με τον τρόπο αυτό θα επιχειρήσει να αμφισβητήσει εμπράκτως τις ΑΟΖ Κύπρου και Ισραήλ. Μάλιστα, σε επιχειρησιακό επίπεδο η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει ό,τι ακριβώς κάνει στο Αιγαίο με τα πολεμικά της αεροπλάνα. Δηλαδή, όπως με τις πτήσεις των πολεμικών της αεροσκαφών αμφισβητεί εμπράκτως την κυριαρχία της Ελλάδος στο Αιγαίο και δεν επιτρέπει την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών του πηγών, έτσι, με τις κινήσεις των πολεμικών της πλοίων στην περιοχή μεταξύ Κύπρου – Ισραήλ, θα επιδιώξει να αμφισβητήσει εμπράκτως τα νόμιμα και κυριαρχικά δικαιώματα των ως άνω χωρών και υπό το φόβο μιας πολεμικής σύγκρουσης, να προκαλέσει την παρέμβαση των ΗΠΑ και να παγώσουν οι διαδικασίες εξόρυξης και εκμετάλλευσης.

Παράλληλα, η Τουρκία θα επιχειρήσει να πετύχει εντός του Σεπτεμβρίου την αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κυρίαρχου κράτους, στην επικείμενη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Αμέσως μετά, σχεδιάζει να ανακηρύξει μονομερώς την δική της ΑΟΖ στη ΝΑ Μεσόγειο μέχρι τα 200 ν.μ., και με βάση την αρχή της αναλογικότητας, να προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με το ψευδοκράτος, χωρίς να αναγνωρίζει δικαίωμα ΑΟΖ στο Καστελόριζο.

Στη συνέχεια, σχεδιάζει να προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Παλαιστίνη, θέτοντας έτσι υπό τον έλεγχό της το κοίτασμα Λεβιάθαν, το οποίο έχουν λάβει εντολή να προβούν στις απαραίτητες επιχειρησιακές προετοιμασίες για να προστατεύουν τα τουρκικά πολεμικά πλοία.

Τέλος, στα πλαίσια του σχεδίου αυτού, η Τουρκία, μέσω της τουρκικής εταιρείας πετρελαίων ΤΡΑΟ, θα προχωρήσει σε γεωτρήσεις στην ΑΟΖ Τουρκίας-ψευδοκράτους-Παλαιστίνης, έχοντας καταφέρει να περικλείσει και να απομονώσει εντελώς από θαλάσσης το Ισραήλ, το οποίο θα κληθεί να αντιμετωπίσει και το βέτο της Άγκυρας, στις προσπάθειες που καταβάλλει για να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ.

Υπάρχουν και άλλα υποτιθέμενα «βέλη στη φαρέτρα» της Άγκυρας, όπως η καταγγελία του Ισραήλ στον ΟΗΕ για το πυρηνικό του οπλοστάσιο, η καταγγελία επίσης στον ΟΗΕ για τον αποκλεισμό της Γάζας, η πλήρης διακοπή των διπλωματικών σχέσεων, το πλήρες πάγωμα των εμπορικών σχέσεων και άλλα.

Ασφαλώς και υπάρχουν πολλά κενά και αδυναμίες στο Σχέδιο Γ΄ της Τουρκίας εναντίον του Ισραήλ, το οποίο επιδέχεται και πολλές αναγνώσεις.

Εμείς απλά να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα, εν όψει της μονομερούς ανακήρυξης της τουρκικής ΑΟΖ, πρέπει να είναι έτοιμη να διαχειριστεί το ζήτημα του Καστελόριζου, αν δεν το έχουν «διευθετήσει» ήδη εκείνοι που χαϊδολογούνται χρόνια τώρα με την Τουρκία.
Επίσης, είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ότι σε περίπτωση που ΗΠΑ και Ισραήλ δεν βοηθούσαν με χέρια και πόδια την Τουρκία να καταλάβει τα 40% του εδάφους της Κύπρου και να κρατηθεί πάνω στο νησί τόσα χρόνια, όλα θα ήταν πιο εύκολα για όλους. Είναι ο λάκκος που λέγαμε…

Το άρθρο-ανάλυση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, την Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

ΜΑΣΟΝΙΑ Η ΓΑΓΡΑΙΝΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ


Ι.Μ.Πειραιώς: Ψήφισμα για "Μασόνια και Νέα Τάξη" > Της ομηγύρεως όσων συμμετείχαν στην Ημερίδα της 29ης Νοεμβρίου 2009 με θέμα· «Μασονία και Νέα Τάξη, Σχέσεις του Τεκτονισμού με το Χριστιανισμό, την Πολιτική και τη Δημοκρατία», που πραγματοποιήθηκε, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, από την εφημερίδα «Χριστιανική» στο κινηματοθέατρο Αττικόν, έναντι του Ιερού Ναού του Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Η Ημερίδα, λόγω του θέματος, αφιερώθηκε στους μακαριστούς αρχιμανδρίτη Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο και τον Νικόλαο Ψαρουδάκη, ιδρυτή της Χριστιανικής Δημοκρατίας, οι οποίοι με τα βιβλία τους αποκάλυψαν τον αντιχριστιανικό και αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της Μασονίας.
Γιατί τώρα η εκδήλωση;
Σημαντικά γεγονότα διεθνούς και εθνικού επιπέδου επαναφέρουν στην επικαιρότητα το ρόλο Οργανώσεων που λειτουργούν κατά τρόπο μυστικό και συνωμοτικό και τελευταίως εντατικοποιούν την δράση τους με βασικούς στόχους·


- Την πολιτιστική ισοπέδωση των λαών με κύρια μέσα τον θρησκευτικό συγκρητισμό και την απαξίωση παραδοσιακών αρχών, θεσμών και ιδανικών, πάγιες επιδιώξεις της Μασονίας και των παραφυάδων της (Βλέπε απόφασιν Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για αφαίρεση του Τιμίου Σταυρού από τα Σχολεία, πολεμική κατά του μαθήματος των θρησκευτικών, απαγόρευση προσευχής κ.α.).
- Την παγκοσμιοποίηση σ' όλους τους τομείς, με κατάληξη την διακυβέρνηση των λαών μέσω μιας παγκόσμιας υπερκυβέρνησης-δικτατορίας. Στόχος που προβλέπεται και από την Συνθήκη της Λισαβώνας και προωθείται συστηματικά από την Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, την Τεκτονική Εταιρεία, των Ιλλουμινάτι, την Τριμερή κ.α. Ετσι·
Η Λεσχη Μπίλντεμπεργκ έχει συνεδριάσει δύο φορές τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας, στην Βουλιαγμένη Αττικής.


Η Τεκτονική Εταιερεία Ιλλουμινάτι του Λονδίνου, που απροκάλυπτα διακηρύσσει ότι έχει ως βασικό στόχο της τον σχηματισμό μιας παγκόσμιας υπερκυβέρνησης, προσφάτως είχε συνεδριάσει στην Αθήνα προγραμματίζοντας την ίδρυση παραρτημάτων της στην Ελλάδα.

Στο πρώτο λιμάνι της χώρας λειτουργούν ήδη δεκαπέντε Μασονικές Στοές!


Για την ιμπεριαλιστική πολιτιστική αυτή επίθεση της Μασονίας και των παραφυάδων της εναντίον του Πειραιώς και γενικότερα της Πατρίδος μας ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ αντέταξε ευθύς εξ' αρχής σθεναρά αντίσταση, με δηλώσεις και αρθρογραφία.

Ταυτόχρονα η εφημερίδα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ», η οποία ιδρύθηκε πριν 56 χρόνια από τον αείμνηστο Νικόλαο Ψαρουδάκη, συνεπή αγωνιστή και συστηματικό πολέμιο του Τεκτονισμού και όλων των αντιχριστιανικών οργανώσεων, εκτίμησε ότι στη σημερινή συγκυρία είναι αναγκαία η προς τούτο υπεύθυνη ενημέρωση του ελληνικού λαού, από την Πνευματική Ηγεσία του τόπου και ιδιαιτέρως από την ποιμαίνουσα Εκκλησία μας και οργάνωσε, υπό την αιγίδα της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς, την Ημερίδα «Μασονία και Νεα Ταξη» ως μια πρώτη και επίκαιρη συμβολή στον αναγκαίο αγώνα της ενημέρωσης.

Το Ψήφισμα έχει ως εξής·
Α. Σημερα, την 29 Νοεμβρίου 2009, ημέρα Κυριακή, όσοι συμμετείχαμε στην Ημερίδα με θέμα· «Μασονία και Νέα Τάξη, Σχέσεις του Τεκτονισμού με το Χριστιανισμό, την πολιτική και τη Δημοκρατία», αφού ακούσαμε τις εισηγήσεις του πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Μεταλληνού, ομότιμου καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνῶν, του κ. Εμμανουήλ Μηλιαράκη, δημοσιογράφου και προέδρου της «Χριστιανικής Δημοκρατίας» και του κ. Κωστα Τσαρούχα, δημοσιογράφου και συγγραφέα, καθώς επίσης το χαιρετισμό του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ και, τέλος, τις απαντήσεις των εισηγητών σε ερωτήσεις των ακροατών, αποδεχόμαστε τις ακόλουθες εκτιμήσεις και προβαίνουμε στις εν συνεχεία προτάσεις προς την Ιερά Συνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και την Ελληνική Πολιτεία καθώς και την ανεξάρτητη Δικαστική Εξουσία, που εποπτεύει την τήρηση του Συντάγματος και των νόμων της Δημοκρατίας.
Β. Αφορμώμενοι από την Ορθόδοξη Παράδοσή μας και το σεβασμό στην ελευθερία των προσώπων καθώς και από το αίτημα της διαφάνειας και της ισονομίας κατά τη λειτουργία των θεσμών της Δημοκρατίας και αποβλέποντας στην ειρηνική και δίκαιη προαγωγή της κοινωνικής ζωής των Ελλήνων προβαίνουμε στις εξής διαπιστώσεις·


1. Η Μασονία η άλλως Τεκτονισμός η Ελευθεροτεκτονισμός εξακολουθεί να λειτουργεί και να δρα μυστικά και μάλιστα συνωμοτικά, τόσο στην ελληνική κοινωνία όσο και σε πολλές χώρες του εξωτερικού και, παρά τις αντιφάσεις και αλληλοσυγκρούσεις μεταξύ διαφόρων μασόνων η Μασονικών Στοών, οι μασόνοι έχουν γενικά κοινά βασικά χαρακτηριστικά, που τα επιβεβαιώνουν τόσο τα Τυπικά και Καταστατικά τους κείμενα και οι δημοσιεύσεις τους σε περιοδικά της Μασονίας, όσο και οι δράσεις τους με αφορμή θρησκευτικά η ιδεολογικά, εθνικά, πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα. Αυτά αποκάλυψαν τόσο οι εισηγήσεις των ομιλητών όσο και τα συγγράμματα συγγραφέων, όπως των μακαριστών αρχιμανδρίτου Επιφανίου Θεοδωροπούλου και Νικολάου Ψαρουδάκη, ιδρυτού της Χριστιανικής Δημοκρατίας και συγγραφέα πολλών αποκαλυπτικών βιβλίων κατά της Μασονίας. Σ αὐτούς προστίθενται πολλοί άλλοι αξιόλογοι και αγωνιστές κήρυκες και συγγραφείς κληρικοί και λαϊκοί.

2. Θρησκευτική σκοπιά
α. Η Μασονία, παρά τα λεγόμενα μερικών Διδασκάλων της Στοάς, για να αποκρύψουν το θρησκευτικό χαρακτήρα της μυστικής Εταιρείας η Ταγματος, είναι αναμφισβήτητα θρησκεία, φιλοδοξούσα να αποβεί υπερθρησκεία, και μάλιστα ξένη και αντίθετη και εχθρική στον Χριστιανισμό, τον οποίο συστηματικά υπονομεύει σε πολλά επίπεδα.
Η Μασονία έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας θρησκείας, όπως απέδειξε η «Πράξις περί Μασονίας» της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος το 1933 καθώς και το εμπεριστατωμένο υπόμνημα του καθηγητή Π. Μπρατσιώτη και τα βιβλία του καθηγητή Π. Τρεμπέλα, καθώς επίσης και άλλων χριστιανών και ιδιαιτέρως του μακαριστού αρχιμανδρίτου Επιφανίου Θεοδωροπούλου (·πρόταση νέου «Θεού», του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Συμπαντος, Τυπικά θρησκευτικών τελετών, προσευχές, όρκοι, βωμοί, ναοί, λατρεία, ευλογίες, μυστήρια, σύμβολα, θρησκευτική ορολογία κ.λπ., κ.λπ.).
(βλ. = Επιφανίου Θεοδωροπούλου, 1965, Η Μασονία υπό το φως της αληθείας, εν Αθήναις, Εκδ. Πατμος).


Εξάλλου, σε μασονικά κείμενα διαβάζουμε·
β. Στο περιοδικό των μασόνων Πυθαγόρας - Γνώμων (1935), ο θεωρητικός της Μασονίας Α.Πάϊκ, κάτω από τον τίτλο «Το πιστεύω των Τεκτ.·» γράφει·
«Ο Ελευθεροτεκτονισμός επιδιώκει την διάδοσιν μόνον του ιδικού του πιστεύω, καθ ὅ η παγκόσμιος θρησκεία διδάσκεται υπό της φύσεως και της λογικής. Αι Τεκτονικαί Στοαί δεν είναι Ναοί Ιουδαϊκοί η Μουσουλμανικοί η Χριστιανικοί. Ο Τεκτονισμός επαναλαμβάνει τας ηθικάς αρχάς όλων των θρησκειών... Απανθίζει εξ όλων των πιστεύω το καλόν»... (βλ. και Ν. Ψαρουδάκη, 1991, Μασονία· Η έχιδνα του Σιωνισμού, Αθήνα, Εκδ. Ορθ. Μετωπο, σελ. 116 - 7).
γ. «Ο Μεγας του Συμπαντος Αρχιτέκτων είναι ο Μεγας ημών διδάσκαλος και ο αλάθητος νόμος, τον οποίον μας παρέδωσε, είναι εκείνος, σύμφωνα με τον οποίον εργαζόμεθα. Θρησκευτικαί συζητήσεις εν τη Στοά απαγορεύονται αυστηρώς, διότι οι τέκτονες ακολουθούμεν μόνον την γενικώς παραδεδεγμένην θρησκείαν, την θρησκείαν της Φυσεως» (περ. Πυθαγόρας - Γνώμων, 1935, σελ. 15).
δ. Στη Μασονική Εγκυκλοπαίδεια του Ν. Λασκαρη (με άδεια της Μ.· Στ.· της Ελλάδος και του Υ.Σ. του 33ου βαθμού) γράφονται στο λήμμα «Θρησκεία και ο Τεκτονισμός»· Η Τεκτονική Θρησκεία δεν κάνει διακρίσεις... Ο Τεκτονισμός δεν είναι Ιουδαϊσμός... Δεν είναι ούτε Χριστιανισμός... Η θρησκεία του Τεκτονισμού είναι η γενική θρησκεία της φύσεως και της πρωταρχικής αποκαλύψεως... Αποτελεῖ όμως αναμφισβητήτως την πύλην, δια της οποίας εισάγονται οι πιστοί εις τον Ναόν της Θείας Αληθείας»!
(βλ. Ν. Ψαρουδάκη, 1999, Λογοι διαλύσεως της Μασονίας, Μαρούσι, Εκδ. Ορθ. Μετωπο, σελ. 29).
ε) Κατά τον Κ. Μελισσαρόπουλο, μασόνο 33ου βαθμού, στο βιβλίο του «Επτά Τεκτονικαί Ομιλίαι εις 18ον», ο Μ.Α.Τ.Σ. δεν είναι ο Θεός που δημιούργησε τον κόσμο εκ του μηδενός, όπως ο Χριστιανικός Θεός, αλλά πίσω από τον Αγγελο του Φωτός Ελβίς, το Πνεύμα του Πυρός, κρύβεται ο Φωσφόρος άγγελος, ο Εωσφόρος, ο Σατανάς, αφού ερμηνεύεται η Γενεσις σύμφωνα με αποκρυφιστικές δοξασίες, όπου αντιστρέφονται όλα στο όνομα της ελεύθερης σκέψης». (βλ. Ν. Ψαρουδάκης, 1999, ο.π., σελ. 32 - 35)
στ. Οι Γαλλοι μασόνοι φαίνεται προχωρούν περισσότερο. Το 1875 κατά τη σύνταξη του νέου Συντάγματος και του Γεν. Κανονισμού... πρότειναν αντί του (προσωπικού) Μ.Α.Τ.Σ. να γίνει αποδεκτή η ύπαρξις Αρχῆς Δημιουργού, οπότε (κατά τούς Αγγλους Μασόνους) γίνεται η ιδεολογία των μασόνων αθεϊστική.
ζ) Συμφωνα με τις «θεμελιώδεις διατάξεις της Μασονίας (Τεκτονικό Δελτίο, της Μ.Σ. της Ελλάδος, τ. 74 - 5/1967), σελ. 281 - 89) που «είναι το δογματικό στήριγμα της μασονικής θρησκείας» (βλ. Ν.Ψ., ο.π. σελ. 37 - 39) καθιερώνεται ως Θεός της Μασονίας ο Εωσφόρος η Σατανάς η Διάβολος.


Τα ανωτέρω θεωρούνται απαραβίαστα.
Κατόπιν των ανωτέρω δεν συμβιβάζεται η ιδιότητα του χριστιανού και μάλιστα του Ορθοδόξου με την ιδιότητα του μασόνου, που ορκίζεται πι-στη στον Μ.Α.Τ.Σ., στα δόγματα και τα Τυπικά της Μασονίας. Αλλος ο Θεός των μασόνων με την ιδεολογία που εξασφαλίζει τούς ολίγους, τούς ταξικά συνασπισμένους με μυστικό τρόπο και όρκους και άλλος ο Θεός των χριστιανών, η Αγία Τριάδα, που αγκαλιάζει όλους τούς ανθρώπους, χωρίς διακρίσεις, με το πνεύμα της Αγάπης, που είναι ο ίδιος ο Θεός.
Επομένως, όσοι χριστιανοί ασπάστηκαν τη Μασονία και όσοι μασόνοι νομίζουν ότι μπορούν συγχρόνως να είναι και Χριστιανοί και μάλιστα Ορθόδοξοι, πρέπει να διαφωτιστούν από την Εκκλησία, να μετανοήσουν και να κατανοήσουν πλήρως την επικίνδυνη τακτική της Μασονίας, δηλαδή της ηγεσίας των μασόνων, που κρατάει στο σκοτάδι τούς πρωτόβαθμους μασόνους και υπηρετεί τα διεθνή κέντρα του Σιωνισμού για την παγκόσμια εξουσία και την Πανθρησκεία, η οποία αντιστρατεύεται το Χριστιανισμό και εκφράζει το Διεθνή Σιωνισμό, που εξέπεσε στη θρησκεία του Εωσφόρου, όπως αποδεικνύει το Ταλμούδ, η Καμπάλα και η Ραβινική διδασκαλία.
Επειδή, εξάλλου οι μασόνοι, σε κατάλληλες ευκαιρίες, για να προσελκύσουν μέλη και υποψήφια θύματα και να διαφημίσουν τη Μασονία, ισχυρίζονται, ίσως κάποτε ψευδώς, ότι κάποιοι ιεράρχες ανήκουν η ανήκαν στη Μασονία, γι αὐτό είναι αναγκαία η διαρρήδην αποκήρυξη της Μασονίας από κάθε ιεράρχη και από τη σύνολη Ιεραρχία, όπως έγινε και το 1933 το 1972, το 1986 και το 1996.
Οπως, έγραψε ο μακαριστός Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, όσοι προσήλθαν στη Μασονία, είναι τραγικά πρόσωπα και θύματα μιας απάτης και η Εκκλησία οφείλει να τούς αναζητήσει, να τούς ανεύρει και να τούς σώσει από την πλάνη.


3. Πολιτική και Δημοκρατική σκοπιά
Επειδή η εκάστοτε μασονική ηγεσία ισχυρίζεται ότι είναι φιλανθρωπική οργάνωση και δεν ασχολείται η δεν επιδιώκει την πολιτική εξουσία, για να καθησυχάσει την κοινή γνώμη και να εξαπατήσει τούς αφελείς, ενώ στην πράξη συνήθως, με μυστικές συμμαχίες και διεθνείς εξαρτήσεις, επηρεάζει την πολιτική ζωη από τα παρασκήνια, το χρέος όλων των πολιτών και ιδιαίτερα των χριστιανών είναι να αποκαλύψουν τα τεκταινόμενα, που υπονομεύουν τη Δημοκρατία και την Ανεξαρτησία της χώρας.
Η πολιτική όμως δραστηριότητα των Ελλήνων, που γίνεται σύμφωνα με τούς δημοκρατικούς θεσμούς και αποβλέπει στην πρόοδο και τη δικαιοσύνη στην ελληνική κοινωνία, είναι ευκτέα, γιατί διεξάγεται με διαφάνεια και διευκολύνει τον πολιτικό διάλογο, που ευνοούν την κοινωνική συνοχή.
Πάντως η σχέση της Μασονίας και της Πολιτικής είναι στενή. Εξάλλου, υπάρχουν και κλάδοι της Μασονίας που διαψεύδουν, όσους μασόνους ισχυρίζονται ότι δεν επιδιώκουν την πολιτική. Ιδιαίτερα οι Στοές του Γαλλικού δόγματος, οι Ιλλουμινάτοι, η Λεσχη Μπίλντερμπεργκ και άλλοι αποκαλύπτουν τούς πολιτικούς τους στόχους.
Εμμεσα η άμεσα φαίνεται ότι οι μασόνοι υπηρετούν τα συμφέροντα των πλουτοκρατιών της μιας η άλλης φατρίας και όχι του λαού ολοκλήρου.
Η απόδειξη της πολιτικής δράσης των μασόνων προκύπτει από πλήθος γεγονότα, κάποτε με εγκληματικούς σκοπούς, ασυμβίβαστους με την εθνική ανεξαρτησία.
Το σκάνδαλο της Ιταλικής Στοάς Ρ-2 το 1981, που συμμετείχε, σε συνεργασία με την Μαφία την Τράπεζα του Βατικανού και την αμερικανική Σ.Ι.Α., στην ανατροπή της Ιταλικής Δημοκρατίας και τη διακυβέρνηση της χώρας με προεδρικό καθεστώς μασονικού χαρακτήρα και αμερικανική εξάρτηση. Εξάλλου, το οικονομικό σκάνδαλο της Ρ-2 ήτον τεράστιο, αφού η Στοά με μέλη της είχε διεισδύσει σε καίριους τομείς της Κυβέρνησης και της δημόσιας διοίκησης, ώστε να υπονομεύει το δημόσιο συμφέρον. Ενδεικτικά αναφέρουμε σχετικά έργα και δημοσιεύματα·


Ν. Ψαρουδάκης, 1991, Μασονία· Η έχιδνα του Σιωνισμού, Αθήνα, Εκδ. Ορθ. Μετωπο σελ. 90 - 98.

- Κ. Τσαρούχα, 2004, Η Μασονία στην Ελλάδα, Αθήνα, Εκδ. - Ελλ. Γράμματα,

Πλήθος άρθρων των εφημερίδων Ελευθεροτυπία, Τα Νεα, Το Βήμα, Απογευματινή Ακρόπολις, Αυριανή, Χριστιανική και άλλες κατά την περίοδο Μαΐου - Ιουνίου 1981.

Η Μασονία συσπειρώνοντας φιλόδοξους ανθρώπους μέσα στις μυστικές Στοές της για να επιτύχουν τη μασονική αλληλεγγύη, καλλιεργεί το αντιδημοκρατικό πνεύμα, υπονομεύοντας την ισορροπία της Δημοκρατίας αλλά και σε περιόδους κρίσιμες την Εθνική Ασφάλεια, ώστε να προκαλεί κάθε ελεύθερο πολίτη και κάθε χριστιανό, που εκτιμά τούς αγώνες και τις θυσίες του ελληνικού λαού για την πίστη και την πατρίδα.

Για την απόδειξη των ανωτέρω αναφέρουμε μερικά αντιδημοκρατικά χαρακτηριστικά της Μασονίας.
α) Είναι μυστική συνωμοτική οργάνωση μιας ολιγαρχικής ελίτ, που συνάπτει συμμαχία συμφερόντων με στόχο την εξουσία εις βάρος των άλλων πολιτών.
β) Διακρίνει «καθαρούς και εκλεκτούς μασόνους» και «βεβήλους» με ρατσιστικό τρόπο, όπως χαρακτηρίζονται οι εκτός Στοάς.
γ) Αποκλείει από τούς κόλπους της τούς οικονομικά ασθενείς, τούς αγρότες, τούς εργάτες και τούς μαύρους. Είναι κατ ἀρχάς ρατσιστική συμμαχία των λευκών αστών.
δ) Συνδέθηκε με την Αγγλική κυρίως Αποικιοκρατία, το οικονομικοπολιτικό πραξικόπημα - σκάνδαλο της Ιταλικῆς Στοάς P-2 και το σύγχρονο Ιμπεριαλισμό (βλ. Μ.Μ.Ε. του 1981).
ε) Οι μισοί, περίπου, πραξικοπηματίες της Χούντας και μέλη των Κυβερνήσεων της Δικτατορίας ήταν μασόνοι.
στ) Η μασονική δράση για τη λήψη αποφάσεων είναι αυστηρά ιεραρχική, όπου οι χαμηλόβαθμοι μασόνοι αγνοούν τα μυστικά και δεν ελέγχουν τούς υψηλόβαθμους, που επιβάλλονται εκ των άνω, ασκώντας και με απειλές το νόμο της σιωπής.
ζ) Η Μασονία έχει στενές σχέσεις με Στοές του Εξωτερικοῦ, κυρίως της Αγγλίας και των ΗΠΑ, και εξαρτάται από σιωνιστικά διεθνή κέντρα του ιμπεριαλισμού και της παγκοσμιοποίησης ανεξέλεγκτα.
η) Μεσα στις Στοές επιβάλλεται προληπτική λογοκρισία και απαγορεύεται η ελευθερία της εκφράσεως για πολιτικά η θρησκευτικά θέματα, αν και η Μασονία καυχάται για την ελευθερία της έρευνας της αλήθειας και για το πνεύμα του Διαφωτισμού.
θ) Η Μασονία καταδυναστεύει την ελεύθερη συνείδηση, επιβάλλοντας φρικτούς όρκους, αδιαφορώντας για την αξιοπρέπεια των προσώπων, που απειλεί ακόμα και με κίνδυνο της ζωής τους.
ι) Γενικά η Μασονία αντιστρατεύεται πλήρως στη διαφάνεια, που αποτελεί πρωταρχικό χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας η οποία απαιτεί φως, πειθώ λόγου, ανιδιοτέλεια και παρρησία, τα οποία ενισχύουν την ισοπολιτεία και την αξιοκρατία.
ια) Τελος, συνέπεια των ανωτέρω, οι σκοποί, η δομή και οι μέθοδοι της Μασονίας αντιστρατεύονται σε συγκεκριμένα άρθρα του Συντάγματος. Διαπρεπείς δικαστικοί και νομικοί διακήρυξαν το ασυμβίβαστο της ιδιότητας του δικαστή και της ιδιότητας του μασόνου, που θέτουν υπεράνω όλων την υπακοή τους στα μασονικά Συντάγματα.


Π ρ ο τ α σ ε ι ς :
- Για τούς παραπάνω λόγους προτείνουμε στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο να ανανεώσουν την καταδίκη της Μασονίας, ενημερώνοντας τον ελληνικό λαο και γενικά τούς χριστιανούς για την απάτη και τούς πραγματικούς σκοπούς και τις μεθόδους της Μασονίας, στα πλαίσια της Ελληνικῆς Πολιτείας και σε διεθνές επίπεδο.
- Επίσης, καλούμε την Πολιτεία και την ανεξάρτητη Δικαστική Εξουσία να ελέγξουν την εφαρμογή του Συντάγματος και των νόμων εκ μέρους των Μασονικών Στοών, θωρακίζοντας τη Δημοκρατία και προφυλάσσοντας την Εθνική Ανεξαρτησία, από μυστικές και ανεξέλεγκτες δυνάμεις και συμφέροντα που εξαρτώνται από κέντρα του εξωτερικού.
- Ιδιαιτέρως ζητούμε την διάλυση του Τεκτονικού Ιδρύματος γιατί·


α) Εχει παρεκκλίνει του σκοπού του και εξαπατά το κράτος αφού ιδρύθηκε με σκοπό «την ευόδωσιν έργων ευποιΐας, ιδία δια περιθάλψεως ενδεών και μορφώσεως απόρων παίδων», αλλά έχει κύριο έργο του την ίδρυση, λειτουργία και συντήρηση Μασονικών Στοών και την προώθηση της λατρείας του ΜΑΤΣ.
β) Το Τεκτονικό Ιδρυμα πραγματοποιεί μυήσεις και εμφανίζεται ως δήθεν Σωματείο ενώ νομικώς είναι ανύπαρκτο χωρίς δικαστική αναγνώριση.
Για όλα τα παραπάνω έχομε στη διάθεση κάθε Αρχής φάκελλο αδιάσειστων στοιχείων για την αντισυνταγματική και παράνομη λειτουργία του Τεκτονικού Ιδρύματος.

+ O ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ


ΠΡΩΤΟΠΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ, ΟΜ. ΚΑΘΗΓ. ΠΑΝΕΠΙΣΤ. ΑΘΗΝΩΝ

ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΛΙΑΡΑΚΗΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΔΙΕΞΟΔΟΥ

 
Η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη χρονιά κρίσης ύφεσης. Τα προβλήματα αντί να λύνονται συσσωρεύονται και αυξάνουν. Οι σπασμωδικές κινήσεις της κυβέρνησης δημιούργησαν συχνά συνθήκες πανικού. Η πολιτική της τροφοδοτεί ακόμα και τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας. Αυτή η εκτίμηση επιβεβαιώθηκε με τον χειρότερο τρόπο από τους κυβερνητικούς ερασιτεχνικούς χειρισμούς απέναντι στις απαιτήσεις της Φιλανδίας. Σε αυτές τις κάκιστες συνθήκες επείγει να γίνει μια έντιμη, δημόσια και επιστημονικά τεκμηριωμένη συζήτηση για το τι λύσεις έχει μπροστά της η Ελλάδα.

Επιλογές που παρουσιάζονται ως λύσεις
Η πρώτη επιλογή, είναι να συνεχίσει η χώρα ως έχει. Δηλαδή, να συνεχίσει μια πολιτική άγριας κατανομής εισοδημάτων και πλούτου σε βάρος των εργαζομένων και των συνταξιούχων, των δυναμικών επιχειρηματιών, υπέρ μιας χούφτας οικογενειών, τραπεζιτών και της διαπλοκής. Η πολιτική αυτή διασφαλίζει ότι θα πληρώνονται οι τοκογλύφοι, ενώ δίνει επάρκεια χρόνου στις ισχυρές δυνάμεις εντός της ΕΕ ώστε α) να διασφαλίσουν τα κέρδη τους και β) να επιλέξουν «εν ψυχρώ» και όχι κάτω από την πίεση των πραγμάτων εν γένει τις στρατηγικές τους και ειδικότερα έναντι της Ελλάδας.
Σε αυτή την πρώτη επιλογή η Ελλάδα δεν είναι υποκείμενο που επιλέγει και πράττει πολιτική, αλλά αντικείμενο πολιτικών επιλογών τρίτων. Κατά συνέπεια είναι μια κακή στρατηγικά επιλογή, η οποία όπως έχει ήδη αποδειχτεί δεν λύνει το πρόβλημα της κρίσης στη χώρα, αλλά αντίθετα το κάνει πιο σύνθετο, πιο πολύπλευρο και πιο εκτεταμένο. Στο τέλος δε, περιμένει με ανοικτές αγκαλιές η χρεωκοπία. Προηγούμενα, η Ελλάδα θα έχει χάσει δισεκατομμύρια, θα έχει ξεπουλήσει την περιουσία της, θα έχει απολέσει κυριαρχία και βαθμούς δημοκρατίας. Τέλος, αν συνεχίσει να εφαρμόζεται αυτή η πολιτική, η χώρα θα οδεύσει προς τον αυταρχισμό και τη βία. Ήδη με τον νόμο για τα ΑΕΙ καταργήθηκαν σειρά δημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών εκεί όπου ο κριτικός διάλογος είναι το θεμέλιο των επιστημών.Αυτή η «πρώτη λύση» έχει δύο εν δυνάμει βασικές παραλλαγές. Η πρώτη παραλλαγή αφορά τη μείωση των κρατικών δαπανών. Όπως έχουν δείξει οι τελευταίοι 20 μήνες, αυτή η μείωση δεν επικεντρώνεται σε πραγματικές σπατάλες, ενώ οδηγεί στα αντίστροφα του αναμενόμενου αποτελέσματα. Μειώνονται οι κρατικές δαπάνες και οι μισθοί, δηλαδή, μειώνεται η ζήτηση με αποτέλεσμα η οικονομία να συρρικνώνεται συνολικά. Υποτίθεται ότι αυτή η παραλλαγή της πρώτης λύσης περιορίζει τις δαπάνες του κράτους και αυξάνει την εμπιστοσύνη των δανειστών σε αυτό. Στην πραγματικότητα, όμως, εξαιτίας της ύφεσης που προκαλεί μια τέτοια επιλογή σε συνθήκες κρίσης, μειώνονται τα έσοδα του κράτους και αυξάνει ποσοστιαία υπερβολικά το κόστος πληρωμής των δανείων. Με αυτή την πολιτική, η χώρα εισέρχεται σε έναν φαύλο αρνητικό κύκλο που οδηγεί στον πάτο του βαρελιού. Η άλλη παραλλαγή της «πρώτης λύσης» αφορά την αύξηση των φόρων. Όμως η κυβέρνηση, όπως και η αξιωματική αντιπολίτευση είναι αιχμάλωτοι του δόγματος της μείωσης της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων και της αύξηση της φορολόγησης των προσωπικών εισοδημάτων, ιδιαίτερα μέσω της αύξησης του ΦΠΑ και άλλων μεγεθών που δεν συνδέονται κατά κανόνα με τα πραγματικά εισοδήματα. Εξάλλου, προκειμένου να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύστημα απαιτείται προηγούμενα να έχει κτυπηθεί η φοροδιαφυγή και ακόμα περισσότερο η φοροκλοπή. Δηλαδή, χρειάζεται ένα καλύτερο και ισχυρότερο δημόσιο. Σε συνθήκες κρίσης, η αύξηση των κερδών που υποτίθεται ότι προκαλεί ένα τέτοιο μέτρο, και κατόπιν των επενδύσεων δεν λειτουργεί. Όλες οι μελέτες παγκοσμίως έχουν δείξει ότι ούτε 50% των επιπλέον κερδών των επιχειρήσεων λόγο φοροαπαλλαγών δεν κατευθύνονται σε επενδύσεις ακόμα και υπό φυσιολογικές συνθήκες. Εξίσου προβληματικό είναι και το επιχείρημα ότι με μικρότερη φορολογία έρχονται επενδύσεις από το εξωτερικό. Η πείρα έχει δείξει ότι οι σοβαροί ξένοι επενδυτές επιθυμούν καλές υποδομές. Σταθερότητα στο πολιτικό περιβάλλον. Σαφή φορολογική νομολογία (έχει αλλάξει τα τελευταία 2 χρόνια ένδεκα φορές), καθώς και καλά εκπαιδευμένο προσωπικό.

Δεύτερη επιλογή: αποχώρηση από το Ευρώ. Από την πρώτη στιγμή που αποκαλύφθηκε η κρίση στην Ελλάδα, οι πλέον συντηρητικοί κύκλοι της Γερμανίας απαιτούσαν την με όλα τα μέσα έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ, ακόμα και με εξαναγκασμό. Αίτημα που διευκολύνεται με την αξιοποίηση σειράς κυβερνητικών επιπολαιοτήτων, όπως αυτών που καταγράφηκαν στην περίφημη παράγραφο εννιά των Συμπερασμάτων του Συμβουλίου Κορυφής τον φετινό Ιούλιο. Παραδόξως αυτή η θέση υιοθετείται από ορισμένους ως η πλέον συνεπής αντιμνημονιακή! Ουσιαστικά, οι τελευταίοι, αναπαράγουν αντεστραμμένο το νεοφιλελεύθερο δόγμα σύμφωνα με το οποίο αρχή και τέλος της πολιτικής είναι τα νομίσματα και οι συνακόλουθες νομισματικές πολιτικές. Επίσης, μια τέτοια πολιτική υποτιμά τη σημασία των θεσμών και παραιτείται εξαρχής από την πραγματική αξιοποίησή τους από μια Ελλάδα που οδεύει και την σπρώχνουν προς την καταστροφή. Τέτοια αξιοποίηση θα ήταν εάν η Ελλάδα οδηγούσε την Ένωση σε παράλυση, με μια πολιτική ανάλογη εκείνης της Γαλλίας το 1966 που έμεινε στην ιστορία ως «Η πολιτική της άδειας καρέκλας». Μπορεί σήμερα να μην υπόκεινται όλες οι πολιτικές στο βέτο, όπως τότε, αλλά η Ελλάδα πριν καν σκεφτεί να φύγει από κάπου θα πρέπει να δώσει τη μάχη με όλα τα θεσμικά μέσα που διαθέτει. Μια άτακτη έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ με την κυριαρχία των σημερινών δυνάμεων θα σήμαινε ότι αυτές θα έβγαζαν όλα τα λεφτά στο εξωτερικό άμεσα και ότι το κόστος αποπληρωμής των δανείων θα πολλαπλασιαζόταν αυτόματα εξαιτίας του γεγονότος ότι ο δανεισμός είναι σε Ευρώ, ενώ θα καλείτο πάλι ο εργαζόμενος να πληρώσει το λογαριασμό. Έξοδος από το Ευρώ στις σημερινές συνθήκες θα σήμαινε άμεση χρεοκοπία της χώρας. Και εκείνος που θα την πληρώσει δεν θα είναι η λαμογιά, η διαπλοκή και οι τραπεζίτες Επίσης, οφείλει κανείς να λάβει υπόψη του, ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει επάρκεια παραγωγής, ιδιαίτερα σε τρόφιμα ώστε να μπορεί να αντέξει τον αποκλεισμό της στην πρώτη περίοδο από τις διεθνείς αγορές. Ως προς την έξοδο από το Ευρώ, υπάρχουν, δύο ακόμα παραλλαγές. Η πρώτη ζητά να φύγει η Γερμανία από το Ευρώ. Σύμφωνα, με παραλλαγή αυτής της «πρότασης», μπορεί να φτιαχτεί μια ζώνη ενιαίου νομίσματος από τις πλούσιες χώρες του Βορρά, χωρίς τη συμμετοχή κρατών όπως είναι η Ελλάδα. Η άλλη συμπληρωματική παραλλαγή είναι η «προσωρινή» έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ. Τα προβλήματα που θα προκύψουν σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι εξίσου σημαντικά με εκείνα «της μόνιμης εξόδου», απλά πολιτικά αφήνονται περισσότερα περιθώρια χειρισμών, ιδιαίτερα επικοινωνιακά.

Η τρίτη λύση: αλλαγές στην ΕΕ . Η τρίτη και σημαντικότερη, αλλά από μόνη της ασφαλώς και δεν αρκεί, είναι η δημοκρατική και κοινωνικά δίκαιη μετεξέλιξη της ΕΕ σε μια πορεία μεταλλαγής της σε κοινωνική-δημοκρατική ευρωπαϊκή Πολιτεία / Ομοσπονδία. Η πιο πάνω λύση βέβαια, έχει πολύ δρόμο, αν αυτός θα υπάρχει ακόμα. Υπάρχει όμως ένα θεμελιακό πρόβλημα χρόνου. Τόσο αυτή η τρίτη λύση, όσο και η τέταρτη χρειάζονται πολύ χρόνο για να υλοποιηθούν. Η διαφορά είναι ότι η Τρίτη λύση εξαρτάται από την θέληση και ομοφωνία όλων των κρατών-μελών της ΕΕ, ενώ η τέταρτη είναι δική μας εσωτερική υπόθεση.

Η θεμελιακή λύση
Η τέταρτη λύση – που μπορεί να αξιοποιήσει στοιχεία (πραγματικά ή διαπραγματευτικά) από τις προηγούμενες είναι δική μας εσωτερική υπόθεση. Σύμφωνα με αυτήν, η χώρα έχει ανάγκη μιας διαφορετικής πολιτικής, ιδιαίτερα σε τρία πεδία. Πρώτον, να αλλάξει τον τρόπο που διαπραγματεύεται, να αρχίσει, δηλαδή, να διαπραγματεύεται. Δεύτερον να ανοίξει και άλλες πηγές χρηματοδότησης της χώρας, επενδύσεων και δανείων. Τρίτον και κυριότερο, η πολιτική να γίνει δημοκρατική με τρόπο που να αλλάξει την ατμόσφαιρα στην ίδια την κοινωνία. Να είναι κοινωνικά δίκαιη, για να κινητοποιήσει τους ίδιους τους εργαζομένους και τους δημιουργικούς επιχειρηματίες (ο άνθρωπος είναι η κύρια παραγωγική δύναμη). Προκειμένου να είναι δίκαιη, θα πρέπει να αλλάξει ο εχθρός. Ο εχθρός δεν είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, ο έντιμος επιχειρηματίας, αλλά η λαμογιά, η διαπλοκή και εκείνοι που κατακλέβουν το δημόσιο και τις ίδιες τις επιχειρήσεις τους. Αυτό το τρίπτυχο για να υλοποιηθεί πρέπει να στηριχθεί, και αυτό είναι το κρίσιμο οικονομικά σημείο σε μια ανατροπή της ανακατανομής εισοδήματος και πλούτου που γίνεται στην περίοδο της κρίσης. Θα πρέπει οι πλούσιοι να σταματήσουν να γίνονται πλουσιότεροι. Να αυξηθεί η λαϊκή κατανάλωση και οι δημόσιες επενδύσεις. Μόνο έτσι θα σταματήσει η ανατροφοδότηση της ύφεσης και θα υπάρξει το θετικό σοκ προκειμένου να μπει μπρος η αναπτυξιακή μηχανή.