ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 2012: ΚΑΤΑΠΙΑΜΕ ΤΗΝ ΚΑΜΗΛΟ, ΑΦΟΥ ΔΙΫΛΙΣΑΜΕ ΤΟΝ ΚΩΝΩΠΑ

της Μαρίας Χρονοπούλου

Το υλιστικό πνεύμα  της εποχής και η πνευματική κρίση που έχει διαβρώσει την κοινωνία μας, δεν άφησε απέξω και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, Έτσι όσοι ζήσαμε – έστω και τηλεοπτικά -τον μύθο μας στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου είχαμε την ευκαιρία να :

-Ακούσουμε τις  απαράδεκτες δηλώσεις  Ζακ Ρογκ , για την «επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων στο σπίτι τος», εννοώντας σαφώς την διοργανώτρια χώρα, και όχι την Ελλάδα , που τους γέννησε. Στην συνέχεια επιχειρήθηκε να  «στρογγυλευτεί», και να ανασκευαστεί  αυτή η άποψη

 -Διαπιστώσαμε ότι από την τελετή έναρξης και όλες τις εκδηλώσεις που γίνονται στο Λονδίνο το 2012, δεν είχε προσκληθεί κανείς, από τον τόπο που ξεκίνησαν ούτε καν ο Δήμαρχος Αρχαίας Ολυμπίας ή η Δημοτική Αρχή.

-Δεν έγινε η έπαρση της Ελληνικής Σημαίας μαζί με αυτές της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και της διοργανώτριας χώρας. Η έπαρση της Ελληνικής Σημαίας τυπικά γίνεται πάντοτε προς τιμήν της χώρας, που είναι η πηγή του Ολυμπισμού. 

-Το 1958 η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή αποφάσισε να είναι ο επίσημος Ολυμπιακός Ύμνος και να ψάλλεται κατά την έναρξη και τη λήξη των Ολυμιακών Αγώνων. Φέτος δεν εψάλη ο Ολυμπιακός Ύμνος του Σπύρου Σαμάρα, σε στίχους του Κωστή Παλαμά, που ακούστηκε  στους Πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες των Αθηνών, το 1896.

-Στην τελετή έναρξης επίσης παραβιάστηκε το εθιμοτυπικό που προβλέπει ότι η Ολυμπιακή Φλόγα δεν διίσταται. Δεν γίνεται να υπάρχουν πολλές φλόγες, ούτε μπορείς να μοιράσεις τη φλόγα σε πολλά τμήματα. Η φλόγα μεταδίδεται από δάδα σε δάδα και ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος ανάβει το βωμό,

-Η επίσημη Ιστοσελίδα των Ολυμπιακών Αγώνων ανάφερε τρεις φορές τα Σκόπια σκέτο ως Μακεδονία, δεν κουνήθηκε φύλλο από την ΕΟΕ και τους λοιπούς αρμόδιους φορείς.

Οι Βρετανοί αντίθετα από τους Έλληνες και τους Κινέζους, επέλεξαν να μην παρουσιάσουν την ιστορία τους αλλά κάτι παραπάνω- τον τρόπο ζωής τους, τους θεσμούς τους και τα εγγενή στοιχεία της «βρετανικότητας», όπως το φλεγματικό αυτοσαρκαστικό χιούμορ. Πρώτα είδαμε κάτι μπαλόνια να σπάνε, μετά μία καμπάνα να χτυπάει, μετά ο στίβος έγινε λιβάδι ξεφύτρωσαν δέντρα και περπάτησαν αρνάκια και γελάδες πάνω στο χορτάρι: Η βουκολική εποχή της Μ. Βρετανίας! 
Μετά ξεφύτρωσαν καμινάδες και μουτζουρωμένοι εργάτες και εργάτριες ήταν :η βιομηχανική εποχή της Μ. Βρετανίας! Είδαμε επίσης τον  Τζέιμς Μπόντ και την γηραιά βασίλισσα της Αγγλίας να πέφτουν με το… αλεξίπτωτο, στον χώρο της τελετής.«Απολαύσαμε»επίσης τον τηλεοπτικό Mr Bean, να βεβηλώνει την μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Νοιώσαμε όλοι μας την αίσθηση, ότι είχε γίνει προσπάθεια να αποφευχθεί η αναφορά σε κάθε τι ελληνικό. Βασική παράληψη του concept ήταν επίσης  η  αναφορά στην Αποικιοκρατία και το μαστίγωμα των δούλων,

«Ήταν θεσπέσιο. Πολύ βρετανικό. 
Γι’ αυτό το λάτρεψα!...» , έγραψε μία Βρετανή στο tweeter.Θα βρεθεί άραγε ,έστω ένας ,να την χαρακτηρίσει «ρατσίστρια»;