Του Άρη Ασβεστά
Για την προηγούμενη θητεία του Ιωαννίδη στο Υφυπουργείο, υπάρχει μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί: Ο «ξανθός» πέρασε και… δεν ακούμπησε από την πολιτική ηγεσία του αθλητισμού. Δεν θυμόμαστε τα πεπραγμένα του διότι δεν υπήρξαν τέτοια. Ακόμα και τις δεκάδες σκανδαλώδεις επιτροπές αργομισθίας που συντηρούνταν για χρόνια στη ΓΓΑ, τις άφησε όπως ήταν.
Αν θυμόμαστε κάτι από τη θητεία του, ήταν η μέγιστη πολιτική αστοχία (έως και απρέπεια τη λες) να καταργήσει το νόμο του προκατόχου του στο Υφυπουργείο, που τύγχανε και συντοπίτης του και από το ίδιο κόμμα. Αναφέρομαι στο «νόμο Ορφανού», με τον οποίο το αδίκημα της γηπεδικής βίας μετατρεπόταν σειδιώνυμο, δηλαδή οι ποινές δεν μετατρέπονταν. Ο νόμος αυτός, παρά τα λάθη που μπορεί να προέκυψαν στην εφαρμογή του (με ευθύνη κυρίως της αστυνομίας), έστελνε τους χουλιγκάνους απ’ ευθείας στη φυλακή για μικρό χρονικό διάστημα, χωρίς να δικαιούνται αναστολής ή εξαγοράς της ποινής τους. Ήταν ένας νόμος πραγματικά δρακόντειος, που έστειλε αρκετά καλόπαιδα πίσω από τα σίδερα, έστω και για λίγο.
Οι αντιδράσεις -τότε- του συνδεσμιακού κινήματος ήταν έντονες και δυναμικές και εκφράστηκαν με διάφορους τρόπους. Αυτές προέρχονταν κυρίως από τους οπαδούς των μεγάλων ομάδων και ειδικά των ομάδων της Θεσσαλονίκης.
Όταν ανέλαβε ο «ξανθός» τον αθλητισμό, πρώτη του δουλειά ήταν να καταργήσει αυτές τις διατάξεις. Παράλληλα, απέφυγε τις συγκρούσεις και τις ρήξεις (σε αντίθεση με τον Ορφανό που είχε ανοίξει μέτωπα παντού) και κοίταξε να κρατήσει ισορροπίες. Το αποτέλεσμα; Στις εκλογές του 2009, ο Ορφανός «μαυρίστηκε» και έμεινε εκτός Βουλής, ενώ ο Ιωαννίδης επανεξελέγη πανηγυρικά!
Στον τελευταίο αθλητικό νόμο που ψηφίστηκε τον περασμένο Γενάρη, ο Ιωαννίδης, ως τομεάρχης αθλητισμού της Ν.Δ., υπερψήφισε τις διατάξεις του, όχι όμως χωρίς αντιρρήσεις και επιφυλάξεις. Υπερασπίστηκε δυναμικά το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου και προσπάθησε (και με προσωπικούς χειρισμούς) να συμβιβάσει τις διαφωνίες μεταξύ ΕΠΟ και πολιτείας στη διαμάχη για τις αρμοδιότητες της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού και τον τρόπο επιβολής των ποινών. Διαφώνησε με τον Παύλο Γερουλάνο στην άποψη ότι το αυτοδιοίκητο είναι ένα άσυλο παρανομίας, ωστόσο εξέφρασε την άποψη ότι «η ΕΠΟ έχει αυτοδιοίκητο όποτε τη συμφέρει, ενώ όποτε δεν τη συμφέρει τα ρίχνει στο κράτος». Παράλληλα, προέβαλε αντιρρήσεις και στο θέμα των ευθυνών που θα έχουν οι διοικήσεις των ΠΑΕ για τις πράξεις των οπαδών κατά τις μετακινήσεις, οργανωμένες ή μη. Πιθανόν να το αλλάξει κι αυτό τώρα που ανέλαβε...
Πέρα απ’ όλα αυτά, όμως, το ότι επιλέχθηκε να ηγηθεί εκ νέου του αθλητισμού, προσωπικά δεν το βλέπω με κακό μάτι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο «ξανθός» μπορεί να προσφέρει πολλά. Τώρα έχει την ευκαιρία να κάνει πράγματα, να εξυγιάνει παθογένειες, να συγκρουστεί αν χρειαστεί, διότι η σήψη και η διαφθορά στον αθλητισμό και ειδικά στο ποδόσφαιρο βασιλεύουν.
Δεν αμφιβάλω στο ελάχιστο για την εντιμότητα και τη καθαρότητά του. Ακόμα και για τα λάθη ή την αδράνεια της προηγούμενης θητείας του, δεν του χρεώνω κακή πρόθεση. Βέβαια, το γεγονός ότι γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στον αθλητισμό γενικότερα, δεν το έχω για καλό. Ήμουν πάντα υπέρ των άφθαρτων στους χώρους αυτούς, που απλώς εφαρμόζουν το νόμο κατά γράμμα, χωρίς τις εξαρτήσεις και τους συμβιβασμούς που μοιραία είναι αποτέλεσμα των γνωριμιών και των φιλικών σχέσεων με παράγοντες κτλ.
Ο «ξανθός» έχει τώρα τη μεγάλη του ευκαιρία. Φτάνει να πράξει με τον τρόπο που ξέραμε ότι έπραττε όταν ήταν προπονητής: Να ρίχνει γροθιά στο μαχαίρι, να είναι ασυμβίβαστος, να τα βάζει με όλους και με όλα αν χρειαστεί. Η κριτική μας θα είναι αυστηρή διότι περιμένουμε να δούμε ουσιώδη πράγματα στα μεγάλα θέματα που βρίσκονται σε εξέλιξη: υπόθεση στημένων αγώνων, βία, οικονομικά, ομοσπονδίες, Ολυμπιακοί Αγώνες κ.α.
Μακάρι αυτή τη φορά να περάσει και... όχι απλώς να ακουμπήσει αλλά να αφήσει και το στίγμα του. Και ας… βγάλει και το σακάκι αν χρειαστεί!
Για την προηγούμενη θητεία του Ιωαννίδη στο Υφυπουργείο, υπάρχει μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί: Ο «ξανθός» πέρασε και… δεν ακούμπησε από την πολιτική ηγεσία του αθλητισμού. Δεν θυμόμαστε τα πεπραγμένα του διότι δεν υπήρξαν τέτοια. Ακόμα και τις δεκάδες σκανδαλώδεις επιτροπές αργομισθίας που συντηρούνταν για χρόνια στη ΓΓΑ, τις άφησε όπως ήταν.
Αν θυμόμαστε κάτι από τη θητεία του, ήταν η μέγιστη πολιτική αστοχία (έως και απρέπεια τη λες) να καταργήσει το νόμο του προκατόχου του στο Υφυπουργείο, που τύγχανε και συντοπίτης του και από το ίδιο κόμμα. Αναφέρομαι στο «νόμο Ορφανού», με τον οποίο το αδίκημα της γηπεδικής βίας μετατρεπόταν σειδιώνυμο, δηλαδή οι ποινές δεν μετατρέπονταν. Ο νόμος αυτός, παρά τα λάθη που μπορεί να προέκυψαν στην εφαρμογή του (με ευθύνη κυρίως της αστυνομίας), έστελνε τους χουλιγκάνους απ’ ευθείας στη φυλακή για μικρό χρονικό διάστημα, χωρίς να δικαιούνται αναστολής ή εξαγοράς της ποινής τους. Ήταν ένας νόμος πραγματικά δρακόντειος, που έστειλε αρκετά καλόπαιδα πίσω από τα σίδερα, έστω και για λίγο.
Οι αντιδράσεις -τότε- του συνδεσμιακού κινήματος ήταν έντονες και δυναμικές και εκφράστηκαν με διάφορους τρόπους. Αυτές προέρχονταν κυρίως από τους οπαδούς των μεγάλων ομάδων και ειδικά των ομάδων της Θεσσαλονίκης.
Όταν ανέλαβε ο «ξανθός» τον αθλητισμό, πρώτη του δουλειά ήταν να καταργήσει αυτές τις διατάξεις. Παράλληλα, απέφυγε τις συγκρούσεις και τις ρήξεις (σε αντίθεση με τον Ορφανό που είχε ανοίξει μέτωπα παντού) και κοίταξε να κρατήσει ισορροπίες. Το αποτέλεσμα; Στις εκλογές του 2009, ο Ορφανός «μαυρίστηκε» και έμεινε εκτός Βουλής, ενώ ο Ιωαννίδης επανεξελέγη πανηγυρικά!
Στον τελευταίο αθλητικό νόμο που ψηφίστηκε τον περασμένο Γενάρη, ο Ιωαννίδης, ως τομεάρχης αθλητισμού της Ν.Δ., υπερψήφισε τις διατάξεις του, όχι όμως χωρίς αντιρρήσεις και επιφυλάξεις. Υπερασπίστηκε δυναμικά το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου και προσπάθησε (και με προσωπικούς χειρισμούς) να συμβιβάσει τις διαφωνίες μεταξύ ΕΠΟ και πολιτείας στη διαμάχη για τις αρμοδιότητες της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού και τον τρόπο επιβολής των ποινών. Διαφώνησε με τον Παύλο Γερουλάνο στην άποψη ότι το αυτοδιοίκητο είναι ένα άσυλο παρανομίας, ωστόσο εξέφρασε την άποψη ότι «η ΕΠΟ έχει αυτοδιοίκητο όποτε τη συμφέρει, ενώ όποτε δεν τη συμφέρει τα ρίχνει στο κράτος». Παράλληλα, προέβαλε αντιρρήσεις και στο θέμα των ευθυνών που θα έχουν οι διοικήσεις των ΠΑΕ για τις πράξεις των οπαδών κατά τις μετακινήσεις, οργανωμένες ή μη. Πιθανόν να το αλλάξει κι αυτό τώρα που ανέλαβε...
Πέρα απ’ όλα αυτά, όμως, το ότι επιλέχθηκε να ηγηθεί εκ νέου του αθλητισμού, προσωπικά δεν το βλέπω με κακό μάτι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο «ξανθός» μπορεί να προσφέρει πολλά. Τώρα έχει την ευκαιρία να κάνει πράγματα, να εξυγιάνει παθογένειες, να συγκρουστεί αν χρειαστεί, διότι η σήψη και η διαφθορά στον αθλητισμό και ειδικά στο ποδόσφαιρο βασιλεύουν.
Δεν αμφιβάλω στο ελάχιστο για την εντιμότητα και τη καθαρότητά του. Ακόμα και για τα λάθη ή την αδράνεια της προηγούμενης θητείας του, δεν του χρεώνω κακή πρόθεση. Βέβαια, το γεγονός ότι γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στον αθλητισμό γενικότερα, δεν το έχω για καλό. Ήμουν πάντα υπέρ των άφθαρτων στους χώρους αυτούς, που απλώς εφαρμόζουν το νόμο κατά γράμμα, χωρίς τις εξαρτήσεις και τους συμβιβασμούς που μοιραία είναι αποτέλεσμα των γνωριμιών και των φιλικών σχέσεων με παράγοντες κτλ.
Ο «ξανθός» έχει τώρα τη μεγάλη του ευκαιρία. Φτάνει να πράξει με τον τρόπο που ξέραμε ότι έπραττε όταν ήταν προπονητής: Να ρίχνει γροθιά στο μαχαίρι, να είναι ασυμβίβαστος, να τα βάζει με όλους και με όλα αν χρειαστεί. Η κριτική μας θα είναι αυστηρή διότι περιμένουμε να δούμε ουσιώδη πράγματα στα μεγάλα θέματα που βρίσκονται σε εξέλιξη: υπόθεση στημένων αγώνων, βία, οικονομικά, ομοσπονδίες, Ολυμπιακοί Αγώνες κ.α.
Μακάρι αυτή τη φορά να περάσει και... όχι απλώς να ακουμπήσει αλλά να αφήσει και το στίγμα του. Και ας… βγάλει και το σακάκι αν χρειαστεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου